اثرات پرتوتابی گاما بر تجزیهپذیری شکمبهای و قابلیت هضم رودهای پروتئین کنجاله منداب
Authors
Abstract:
به منظور تعیین اثرات پرتوتابی گاما بر تجزیهپذیری ماده خشک و پروتئین خام و تعیین نوع پروتئین قابل تجزیه کنجاله منداب فرآیند شده با دزهای صفر، 25، 50 و 75 کیلوگری (Kilogray) پرتو گاما درشکمبه گاو، آزمایشی با تلفیق روش کیسه های نایلونی و تکنیک الکتروفورز ژل پلی آکریلامید(SDS-PAGE) انجام شد. با استفاده از تکنیک کیسه های نایلونی متحرک قابلیت هضم پروتئین خام در روده تعیین شد. تفاوت معنی دار(05/0›P) بین فراسنجه های مختلف تجزیه پذیری و تجزیه پذیری مؤثر ماده خشک و پروتئین خام کنجاله منداب فرآیند نشده و فرآیند شده مشخص شد. تجزیه پذیری مؤثر ماده خشک و پروتئین خام کنجاله منداب فرآیند نشده و فرآیند شده با دزهای 25، 50، 75 کیلوگری پرتو گاما در سرعت عبور 5 درصد در ساعت به ترتیب 8/67، 1/61، 1/54 و 5/50 درصد و 9/65، 4/53، 9/47 و 5/44 درصد بود. دو نوع پروتئین عمده در کنجاله منداب شامل آلبومین S2 (ناپین) با دو زیرواحد به وزن مولکولی 6/9 و 8 کیلودالتون و گلوبولین S11 (کروسیفرین) با چهار زیرواحد به وزن مولکولی 9/31، 26، 4/21 و 5/19 کیلودالتون مشخص شد که به ترتیب 24 و 51 درصد از کل پروتئین کنجاله منداب را شامل می شدند. زیرواحدهای ناپین کنجاله منداب فرآیند نشده و فرآیند شده با دزهای مختلف به ترتیب تا زمان صفر و 4 ساعت انکوباسیون مشاهده شد. تجزیه پذیری کروسیفرین کمتر از ناپین بود، به طوری که چهار زیرواحد این پروتئین در کنجاله فرآیند نشده و فرآیند شده با دزهای مختلف به ترتیب تا زمان 24 و 48 ساعت انکوباسیون در شکمبه مشاهده شد. بین قابلیت هضم پروتئین عبوری کنجاله منداب فرآیند نشده و فرآیند شده با دزهای مختلف تفاوت معنیدار (05/0›P) مشاهده شد. قابلیت هضم روده ای پروتئین خام کنجاله منداب فرآیند نشده 3/72 درصد و برای کنجاله فرآیند شده با دزهای 25، 50 و 75 کیلوگری پرتو گاما به ترتیب 2/76، 5/78 و 1/80 درصد بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که می توان از پرتو گاما برای فرآوری کنجاله منداب استفاده نمود. با افزایش دز پرتو گاما تجزیه پذیری پروتئین کنجاله منداب در شکمبه کاهش و قابلیت هضم پروتئین در روده افزایش یافت.
similar resources
اثرات پرتوتابی گاما بر تجزیه پذیری شکمبه ای و قابلیت هضم روده ای پروتئین کنجاله منداب
به منظور تعیین اثرات پرتوتابی گاما بر تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین خام و تعیین نوع پروتئین قابل تجزیه کنجاله منداب فرآیند شده با دزهای صفر، 25، 50 و 75 کیلوگری (kilogray) پرتو گاما درشکمبه گاو، آزمایشی با تلفیق روش کیسه های نایلونی و تکنیک الکتروفورز ژل پلی آکریلامید(sds-page) انجام شد. با استفاده از تکنیک کیسه های نایلونی متحرک قابلیت هضم پروتئین خام در روده تعیین شد. تفاوت معنی دار(05/0›p) ...
full textاثرات پرتوتابی گاما، الکترون، مایکروویو و مادون قرمز بر هضمپذیری شکمبهای و برونتنی پروتئین کنجاله سویا
زمینه مطالعاتی: پرتوتابی منابع پروتئین گیاهی می تواند کیفیت آن را بهبود بخشد. هدف: این مطالعه بهمنظور مقایسه اثرات پرتوتابی گاما، الکترون، مایکروویو و مادون قرمز برتجزیهپذیری شکمبهای، قابلیت هضم برونتنی و بخشهای مختلف پروتئین کنجاله سویا انجام شد. روش کار: تجزیه پذیری، قابلیت هضم برونتنی و بخشهای مختلف پروتئین بهترتیب با تکنیک کیسه های نایلونی با استفاده از چهار رأس گوسفند نر بالغ دار...
full textاثر روشهای مختلف پرتوتابی بر بخشهای مختلف پروتئین و تجزیهپذیری شکمبهای و قابلیت هضم رودهای پروتئین کنجاله آفتابگردان
full text
تاثیر پرتوتابی بر ناپدید شدن شکمبه ای ماده خشک و پروتئین خام، و قابلیت هضم برون تنی کنجاله کانولا
این پژوهش بهمنظور بررسی تاثیر پرتوهای یونساز گاما و الکترون در دزهای 25، 50 و 75 کیلوگری، بر تجزیه شکمبهای ماده خشک و پروتئین خام، و قابلیت هضم برون تنی کنجاله کانولا انجام گرفت. بدین منظور از تکنیک کیسههای نایلونی و روش هضم دو مرحلهای استفاده شد. پرتو گاما باعث کاهش تجزیهپذیری ماده خشک شد (05/0P). تجزیه شکمبهای پروتئین خام بهوسیله پرتوتابی کاهش یافت (05/0P
full textتاثیر پرتوتابی بر ناپدید شدن شکمبه ای ماده خشک و پروتئین خام، و قابلیت هضم برون تنی کنجاله کانولا
این پژوهش بهمنظور بررسی تاثیر پرتوهای یونساز گاما و الکترون در دزهای 25، 50 و 75 کیلوگری، بر تجزیه شکمبهای ماده خشک و پروتئین خام، و قابلیت هضم برون تنی کنجاله کانولا انجام گرفت. بدین منظور از تکنیک کیسههای نایلونی و روش هضم دو مرحلهای استفاده شد. پرتو گاما باعث کاهش تجزیهپذیری ماده خشک شد (05/0p). تجزیه شکمبهای پروتئین خام بهوسیله پرتوتابی کاهش یافت (05/0p
full textMy Resources
Journal title
volume 39 issue 1
pages -
publication date 2009-02-19
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023